Banja Hađmatikum u Makou

Termalna voda pronađena je ovde prvi put 1956. godine: iz bunara dubokog 993 metra izvire voda od 41 stepen Celzijusa. Prvo pravo kupalište otvoreno je 1960-ih godina sa kadama za kupanje i u početku je služilo u svrhe gradskog kupatila – lečilište je došlo u prvi plan tek 1980-tih godina. Pored termalne vode, specifičnost banje je i lekovito blato iz reke Moriš, jedno od pet proizvoda sa takvim dejstvom u zemlji, a pogodno je za lečenje dermatoloških oboljenja, neuroloških tegoba, problema sa lokomotornim sistemom, kao i za lečenje ginekoloških upala. 

Kada su posle tranzicije došli na ideju da prošire banju sa spa kompleksom, projektovanje je povereno svetski poznatom organskom arhitekti Imreu Makovecu, koji je radio i na drugim uspešnim projektima u gradu. Organska arhitektura, čiji je predstavnik bio Imre Makovec, pojavila se sredinom 1960-tih godina, kao jedini pravac u arhitekturi, koji je prerastao u ceo pokret u socijalističkim zemljama sa ove strane gvozdene zavese. Tokom 1980-tih i 1990-tih godina Makovec je privukao i pažnju međunarodne zajednice, a njegovo najpoznatije delo izgrađeno u inostranstvu bio je mađarski paviljon 1992. na svetskoj izložbi u Sevilji. Celokupan kompleks otvoren je tek posle smrti arhitekte, 2012. godine. Banja sa jedinstvenom kupolom i simbolima tipičnim za Makoveca – nastala kao rezultat projekta koji je koristio detalje iz simbolike drevnih mađarskih verskih običaja, inspirisan prirodnim oblicima – dobila je naziv Hađmatikum. Enterijer je ukrašen motivima krila anđela, stilizovanim ljudskim glavama i prepletenim biljnim motivima, sa karakterističnim kupolama turskih hamama. Oblik ukupno dvadeset devet manjih-većih kupola simbolizuje vodu kako izvire iz zemlje, a glavnom zgradom, koju obuhvataju dva tornja, dominira kupola sa staklenim vrhom koji podseća na krunu. Banja nudi rekreaciju za svaki uzrast sa svojim bazenima za plivanje, bazenima za masažu, svetom sauna i bazenima za mališane.