U I kvartu Budimpešte, u Budimskoj tvrđavi nalazi se najistaknutiji primer mađarske eklektike, Halasbašća – Ribarski bastion. Građevina je važan deo panorame grada, a od 1987. deo je svetske baštine UNESCO-a, zajedno sa celom četvrti Budimske tvrđave. Preporučuje se šetnja celom dužinom 140 metara dugog pročelja, jer se odavde pruža neverovatna panorama – šta više, možete snimiti divne fotografije i o drugoj važnoj znamenitosti, o zgradi Parlamenta.
Skrovište arheološkog blaga
Halasbašća je originalno imala odbrambenu ulogu, kao deo budimskih zidina. Naziv je dobila po ribarskoj četvrti, koja se prostirala ispod nje – po potrebi, branili su je isti alasi. Obnova bastiona počela je 1899. na osnovu planova arhitekte Friđeša Šuleka, a otvorena je za publiku 9. oktobra 1905. godine. Radovi su trajali dugo, između ostalog zbog toga, što su tom prilikom otkriveni mnogi arheološki nalazi – na primer gotski i renesansni nadgrobni spomenici – a pronađeno je i svetište nekadašnje dominikanske crkve. U skladu sa projektom Friđeša Šuleka, celinu građevine čine stepeništa u tri dela, severni i južni bastioni, hodnici i dvorište ispred južnog bastiona. Severni toranj preuredio je od nekadašnjeg Glasničkog bastiona, dok je južni sagradio on sam. U dvorištu je smeštena konjanička statua prvog mađarskog kralja, Svetog Ištvana, delo Alajoša Štrobla, na čijem podnožju se nalaze ukrasni reljefi sa scenama važnih događaja iz doba njegove vladavine – kao što je na primer čin krunisanja. Kameni tornjevi simbolizuju kneževe, vođe sedam mađarskih plemena. Posle Drugog svetskog rata Halasbašću je trebalo ponovo renovirati, a radovi su povereni sinu Friđeša Šuleka, Janošu Šuleku, međutim otvorena je tek mnogo kasnije, 2003. godine.