.svg){kind=icon}
Tvrđava u Đuli, koja je izgrađena u 15. veku, jedina je ravničarska tvrđava od cigala u gotičkom stilu koja je u Centralnoj Evropi očuvana u celosti. A za to, što je i danas relativno očuvana, delom je zaslužna plemićka porodica u čijem je vlasništvu dvorac Almaši, koji se nalazi u susedstvu. Zdanje je, za razliku od mnogih mađarskih tvrđava, uspelo da izbegne propast tako što je u park dvorca Almašijevih istorijsko utvrđenje „ukomponovano“ kao „romantična ruševina“.
Umesto utvrđenja, postalo je ukras vrta.
Ali vratimo se malo u prošlost, u 15. vek, koji je bio pustolovni period mađarske istorije. U vezi sa izgradnjom poznato je i sigurno samo to, da je kapela tvrđave osveštana 1445. godine. Kasnije je tvrđava poklonjena Janošu Korvinu, nezakonitom sinu legendarnog mađarskoj kralja Matije, i on je dogradio tvrđavu. Kapetan Laslo Kerečenji je 1566. godine vodio odbranu tvrđave od Turaka tokom 9 nedelja, ali je na kraju ipak morao da se preda neprijatelju. Tvrđava je nakon toga tokom 129 godina bila pod turskom okupacijom, sve do 1695. godine. Polako je izgubila vojni značaj, mada je u 18. veku, u borbi za nezavisnost predvođenoj Rakocijem, i kasnije, nakon što je mađarska borba za nezavisnost od Habsburgovaca iz 1848-49. godine izgubljena, privremeno bila značajna. Tvrđava, koja je polako počela da propada, u 18. veku je dobila novu namenu: bila je kuća rakije, sala za županijske sednice, zatvor, a postepeno je postala neka vrsta romantičnog ukrasa u vrtu dvorca Almaši, koji je izgrađen u međuvremenu, sve dok 1950-ih godina nije počela rekonstrukcija i sam tvrđave.