Pored prirodnog blaga gastronomske ponude zemplenskih planina, tu su i brojni sakralni spomenici koji usred užurbane svakodnevice čekaju posetioce željne unutrašnjeg mira.
Poput kultne statue Rio de Žaneira, na brdu iznad pejzaža Tarcala, sa kojeg se pruža panorama koja oduzima dah, uzdiže se i 8,5 metara i 50 tona teška monumentalna figura Hrista. Razgledate sa te visine spokojan pejzaž, naizgled beskrajan niz vinograda i rudničko jezero sa mirnom vodenom površinom, i kao da vam odjednom sve u životu postaje jasno.
Mariapoč (Máriapócs) je najveće hodočasno mesto grkokatolika, a ujedno Nacionalno svetilište, koje tokom obeležavanje Bogorodičinih praznika sa željom da pronađu duhovni sklad i mir, i danas posećuju stotine hiljada ljudi. Prema predanju, ovdašnja slika Bogorodice 1696. godine počela je da pušta suze, pa otuda i njen međunarodni kult. Crkva, podignuta u 18. veku, predstavlja remek delo barokne arhitekture: na njenoj zapadnoj fasadi stoje dva tornja visoka 60 metara, dok je krov crkve ukrašen sa tri tzv. husarske kule.
20. jula 1590. u Vižolju (Vizsoly) je objavljen prvi kompletan prevod Biblije na mađarski jezik. U znak sećanja podignut je posetilački centar, u kome vas, pored originalne Biblije iz Vižolja, očekuju brojne istorijske zanimljivosti, vredne freske i izložba o istoriji štamparstva.
Ako vas ne privlače samo spomen-obeležja, već i put koji vodi do njih, onda krenite i prođite jednu od verskih ruta regiona. Put srednjovekovnih hramova na severu Mađarske povezuje skrivene bogomolje u regionu Gornjeg Potisja, dok Put čudotvornih rabina, sledeći njihov trag, vodi do bogatog kulturnog blaga nekada brojne zajednice hasidskih Jevreja. Hodočasni put Sent Eržebet (Szent Erzsébet Zarándokút) povezuje evropska svetilišta Svete Jelisavete od Šarošpataka (Sárospatak) do Kaše (Košice), prolazeći kroz sedam mađarskih naselja.