Istorija Tokaja: od Geste Hungarorum do UNESCO-a
Istorija i danas svetski poznate tokajske vinske regije počela je pre mnogo vekova: Tokaj se prvi put pominje u hronici Mađara iz pera anonimusa pod naslovom Gesta Hungarorum. U ovom delu iz 12. veka (verovatno) pisac pominje da su Mađari prilikom dolaska u današnju domovinu na ovom mestu pili „magnum aldumas“, odnosno nazdravili za blagoslov. Vinogradi predela Heđalja konkretno se pominju u jednoj povelji kralja Bele IV iz 1252. godine; a 1502. se pominje i Hetsele, najstariji tokajski vinogradarski posed. U životu vinskog područja preokret je usledio početkom 16. veka: s jedne strane, jer su se tada već bavili proizvodnjom čuvenih asu vina, s druge strane, jer su se tada počeli doseljavati ljudi vični uzgajanju grožđa i pripremanju vina. Nakon toga nije trebalo dugo čekati da se pojavi prvi zapis o tokajskom asu vinu, što je usledilo 1571. godine.
Od tada je – posle manjih ili većih poteškoća i spoticanja – krenuo razvoj prvog zatvorenog vinskog područja u svetu, tokajske vinske regije, koja je sačuvala popularnost sve do danas; u tolikoj meri, da je Organizacija Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu, odnosno UNESCO, 2002. svrstao ovo vinsko područje na listu Svetske baštine. To je naravno ogromno priznanje, jer se na ovu listu svrstavaju samo kulturna i prirodna dobra od istaknutog značaja i opšte vrednosti, koja su od neprocenjivog značaja za celokupno čovečanstvo. E, tokajska vinska regija je baš takva.