Historia Tokaju: od Gesty Hungarorum do UNESCO.
Historia regionu winiarskiego Tokaj o światowej sławie rozpoczęła się setki lat temu: Tokaj został po pierwszy wspomniany w kronice napisanej przez Anonymusa, w Geście Hungarorum. W tym (prawdopodobnie) XII-wiecznym piśmie kronikarz pisze, że kiedy Węgrzy przybyli na ten teren, wypili „magnum aldumast”, czyli wielkie błogosławieństwo. Winorośle z Hegyalja zostały wyraźnie wspomniane po raz pierwszy w oświadczeniu króla Beli IV w 1252 roku; a w 1502 roku wspomniana jest najstarsza znana winnica w Tokaju, Hétszőlő. W życiu regionu winiarskiego początek XVI wieku był okresem przełomowym: z jednej strony dlatego, że już wtedy zajmowano się produkcją słynnych win aszú, z drugiej strony dlatego, że w tym czasie zaczęli tu przybywać znawcy winogron i wina. Nie trzeba było długo czekać na pierwszą pisemną wzmiankę o aszú tokajskim, stało to się w 1571 roku.
Od tego czasu – pokonując mniejsze lub większe trudności – nieprzerwanie trwa popularność i rozwój pierwszego oddzielnego regionu winiarskiego na świecie; aż do tego stopnia, że w 2002 roku został on wpisany na listę światowego dziedzictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury, czyli UNESCO. Jest to ogromny zaszczyt, ponieważ do tej listy można dodać tylko miejsca dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego o wyjątkowym znaczeniu i wartości uniwersalnej, które mają bezpośrednie znaczenie dla całej ludzkości. Region winiarski Tokaj jest właśnie takim miejscem.